گاز های داغ به ویژه اگر سبک باشند کمتر از گازهای سرد تحت تاثیر  نیروی جاذبه

قرار می گیرند .سیارات نزدیک به خورشید نتوانستند هیدروژن و هلیوم بسیار سبک

را که بخش اعظم ماده چرخان را تشکیل می دادند در خود نگهدارند .

آنها فقط توانستند بخش کمی از ماده سازنده گازهای سنگین تر و فلزات و صخره

را حفظ کنند. از این رو سیارات نزدیک به خورشید بسیار کوچکتر  از سیارات دور از

خورشیدند .سیارات نزدیک بیشتر صخره ای هستند و در مرکز آنها فلز وجود دارد .

به همین دلیل آنها را (سیارات صخره ای) می نامند .زمین ما یکی از این سیارات

 است .

مشتری .زحل .اورانوس .نپتون .-غول های گازی شکل

سیاراتی که دور از خورشید شکل گرفته اند بسیار سرد تر از سیاراتی بودند که در

نزدیکی خورشید پدید آمده اند . به همین دلیل در آن سیارات هیدروژن و هلیوم آن

قدر سرد بودند که نیروی جاذبه سیارات می توانست انها را نگهدارد .این بدان معنی

است که آنها به تدریج بزرگ تر شدند و نیروی جاذبه آنها افزون تر گشت و نیروی

جاذبه بیشتر گاز بیشتری را به سوی خود کشید . بدین ترتیب سیارات خارجی بسیار

بزرگتر از سیارات داخلی شدند.

آنها به جای صخره و فلز عمدتا" از دو گاز هیدروژن و هلیوم  ساخته شده اند .بدین

سبب و نیز به علت آن که این سیارات بسیار بزرگ هستند آن ها  را غول های گازی

شکل  می نامند. 

دیدگاه‌های دیگران ()